Ken jij de 6 pedagogische principes van Kober? Die zijn bepalend voor de manier waarop we kinderen begeleiden en helpen groeien en leren. Hoe we ze op de groep gebruiken en wat jij er thuis mee kunt? Dat lees je in deze blogserie. Dit keer is pedagogisch coach Davey Ardon aan het woord over ruimte voor ontwikkeling.  

Meer ruimte, minder prikkels

Daar zat-ie stilletjes op het kleed, met grote ogen te kijken naar wat er om hem heen gebeurde. Aan spelen kwam de dreumes niet toe. En zo stagneerde ook zijn ontwikkeling. Niet in beweging te krijgen. ‘Hij wil alleen maar op onze schoot kruipen’, gaven de pedagogisch medewerkers aan. Of ik als pedagogisch coach even mee wilde kijken.
Nu weet ik dat die grote, ronde vloerkleden bij Kober nogal in trek zijn, want lekker zacht, warm en ruim. Zo ook hier op deze groep. Zeker omdat er allerlei speelgoed op stond, waardoor zo’n beetje alle kinderen zich op het kleed hadden verzameld. Heel knus, daar niet van. Maar het gevolg was dat die ene dreumes door de bomen het bos niet meer zag. En dus niet meer op onderzoek uitging of van het kleed afkwam.

Mijn advies als pedagogisch coach was: meer fysieke ruimte, minder prikkels. Dus niet al het speelgoed op het kleed knallen, maar over de groepsruimte verspreiden – de kinderen volgen vanzelf. En spelmateriaal uitkiezen waarvan je ziet dat het de belangstelling heeft. Zo ging de dreumes ineens op z’n knietjes achter een mooie bal aan. Een perfecte aanleiding om een spelletje overrollen te doen. Goed voor de motorische ontwikkeling. Door het spel te verrijken met taal, een ander kind erbij te betrekken en samen te kijken wat je nog méér met een bal kunt doen, stimuleerden we de cognitieve ontwikkeling, de sociaal-emotionele ontwikkeling en creatieve ontwikkeling. Zo deed het jongetje in één klap allerlei nieuwe ervaringen op.

Een klein voorbeeld misschien, maar het laat zien hoe belangrijk het is kinderen letterlijk en figuurlijk de ruimte geven. Bovendien hoef je geen mindblowing activiteiten te organiseren om de ontwikkeling van kinderen te stimuleren. Het is een kwestie van goed kijken, in de buurt blijven, zien waar de aandacht naar uitgaat, weten in welke ontwikkelingsfase een kind zit, passend speelgoed aanbieden en het spel verrijken. En staat er wel een (thema)activiteit op de planning – zoals op de bso een workshop houtbewerken – dan is het niet nodig om alles tot in de puntjes voor te bereiden. Hoezo een vogelhuisje timmeren aan de hand van een kant-en-klaar 10-stappenplan? Liever reiken we verschillende technieken aan, om te zien wat aanspreekt. Daar spelen we vervolgens op in. Prima als er dan ineens een houten pennenbak uit komt rollen.

Om die reden bieden we ook vaak speelgoed met een ‘open eind’ aan; speelgoed waar je alle kanten mee op kunt. Denk aan figuurtjes, auto’s, Kapla, maar ook veertjes of schelpen. Daarmee laten we zoveel mogelijk de ruimte aan de creativiteit en nieuwsgierigheid van de kinderen. En als we het bos ingaan, om kastanjes, beukennootjes of dennenappels te verzamelen, dan kijken we in eerste instantie wat kinderen zélf voorstellen om ermee te doen.

Dus krijg je als ouder bij het ophalen van je kind een voor jou onbeduidend bouwwerk van kastanjes, cocktailprikkers en stukjes wol mee? Of een plakwerk van herfstblaadjes die van klein naar groot gerangschikt zijn? Of een muffin van gepofte kastanjes? Weet dan dat je kind daarmee héél hard heeft gewerkt aan zijn ontwikkeling, op welke manier dan ook. Zo zien we het graag bij Kober!

Davey Ardon is pedagogisch coach bij Kober kinderopvang. Hij helpt collega’s de pedagogische visie van Kober in de praktijk te brengen. ‘Ruimte voor ontwikkeling’ is een van de 6 principes van die visie. Heb je er vragen over? Stel ze via pedagogiek@kober.nl. Wil je weten hoe je er thuis invulling aan geeft? De pedagogisch medewerkers op de groep helpen je graag verder.