Als de basis maar goed is
Ken jij de 6 pedagogische principes van Kober? Die zijn bepalend voor de manier waarop we kinderen begeleiden en helpen groeien en leren. Hoe we ze op de groep gebruiken en wat jij er thuis mee kunt? Dat lees je in deze blogserie. Dit keer is pedagogisch coach Nicole van der Wegen aan het woord over ‘veilig en geborgen’.
Zijn onrust viel me meteen op toen ik de groep binnenkwam. Het jongetje van 7 maanden bleef maar huilen en voelde zich duidelijk niet prettig. Troostend toespreken, voeden, dragen… de pedagogisch medewerkers hadden al van alles geprobeerd. Door ‘m een tijdje goed te observeren, vermoedde ik dat hij zich niet veilig en geborgen voelde. Er gebeurde namelijk van alles om hem heen wat hij – zo jong als hij was – nog niet kon duiden. Een van de medewerkers haalde kinderen uit bed en was dus even uit de nabijheid. De deur naar de verschoonruimte en keuken stond open, waardoor hij allerlei geluiden hoorde. Achter hem schuifelden kinderen langs. En dus bleef hij maar draaien met zijn hoofdje. Het hielp om naast ‘m te gaan zitten en met een iets verhoogde stem heel rustig te benoemen wat hij zag en hoorde. Zo kalmeerde hij.
Je zou zeggen dat ik ‘m ook op had kunnen pakken om met hem rond te lopen. Maar dan beperk je hem in z’n vrijheid. En dus in zijn ontwikkeling. Mijn tip aan de pedagogisch medewerkers op de groep was om de baby vaker op een strategische plek te plaatsen, van waaruit hij alles kan overzien. Ben je net in interactie met een ander kind, maak dan tussendoor contact – verbaal of non-verbaal – zodat hij zich gezien voelt. Benoem wat je aan het doen bent. En sluit waar mogelijk de deuren om prikkels te beperken die voor hem onduidelijk zijn.
Nu gaat het veel beter met hem. Hartstikke fijn om te horen natuurlijk. Want die veiligheid en geborgenheid zijn super essentieel. Het is de basis om open te staan voor nieuwe ervaringen en te leren en te leven. Daarom maken we ons er sterk voor bij Kober. Hoe we dat precies doen? Het zit ‘m in zoveel dingen. Denk aan de inrichting: geen hysterisch gifgroen op de muren, maar ‘gedekte’ kleuren. Dat zorgt voor rust en een gevoel van geborgenheid. De speelhoeken houden we bewust overzichtelijk zodat we ook op afstand voor nabijheid kunnen zorgen.
Daarnaast investeren we in soepele overgangen: peuters die voor het eerst naar de opvang komen, hoeven echt niet meteen een hele ochtend bij ons te zijn. Liever zorgen we voor kleine succeservaringen en plakken we er steeds een kwartier aan. Kinderen die net 4 zijn geworden en van de kinderopvang doorstromen naar de bso, geven we de ruimte om na school te ontladen en bij te komen. Soms werken we op de bso zelfs nog met dagritmekaarten, zodat ze weten waar ze aan toe zijn. En doen kinderen dingen die ze eigenlijk een beetje spannend vinden, dan zorgen we dat we in de buurt zijn en positief-waarderende taal gebruiken. Een hand vasthouden is dan helemaal niet nodig. Tenzij kinderen er zelf om vragen. Verder steken we veel energie in het welzijn van de pedagogisch medewerkers. Die moeten zich óók prettig voelen. Immers, pas als zij lekker in hun vel zitten, kunnen ze optimaal voor een ander zorgen.
Ondertussen blijft echt fysieke geborgenheid in de vorm van een knuffel of op schoot zitten voor veel kinderen een behoefte. Dus zorgen we daarvoor als zij dit aangeven. Daar zijn ze in mijn beleving nooit te oud voor. Ik zie het aan mijn jongste dochter van 7 jaar, die regelmatig laat merken een flinke ‘kroel’ nodig te hebben. Even opladen om er daarna weer tegenaan te kunnen. Prima toch!
Nicole van der Wegen is pedagogisch coach bij Kober kinderopvang. Ze helpt collega’s de pedagogische visie van Kober in de praktijk te brengen. ‘Veilig en geborgen’ is een van de 6 principes van die visie. Heb je er vragen over? Stel ze via pedagogiek@kober.nl. Wil je weten hoe je er thuis invulling aan geeft? De pedagogisch medewerkers op de groep helpen je graag verder.